In een tijd waarin het delen van seksuele beelden onderdeel is gaan uitmaken van de online cultuur, is het niet verrassend dat er meerdere partijen zijn die geld verdienen aan deze ‘wraakporno’. Aan beide kanten. Zo verdienen enerzijds grote bekende pornosites als Pornhub (75 miljoen bezoekers per dag) veel geld aan de beelden die daar via Whatsapp-groepen, chatkanalen en openbare sociale media terechtkomen. Maar zijn er anderzijds ook bedrijven als Leakserv, gespecialiseerd in online reputatie management. Zulke bedrijven zijn interessant voor Nederlanders die naaktbeelden willen laten verwijderen. Bij Leakserv klopt vrijwel iedere dag wel een slachtoffer aan, zegt mede-oprichter Nick Steenland. De grootste groep klanten zijn vrouwen tussen 14 en 25 van wie beelden zijn gelekt of gedeeld, vaker expres dan per ongeluk. Veel van die beelden komen eerst op mainstream platforms terecht maar belanden uiteindelijk op pornosites. ‘De uploader heeft vaak geen winstoogmerk maar daarna gaan allerlei andere partijen ermee aan de haal’, vertelt Steenland. ‘En dáár zit het grote gevaar’. Filmpjes en foto’s worden bij Pornhub en andere grote pornosites ‘vaak razendsnel gekopieerd’ door honderden andere (obscure) sites. Uploaders verdienen er aan views – gemiddeld één euro per duizend views – of door het materiaal achter een betaalmuur te zetten. Of nog brutaler: door het slachtoffer te laten betalen voor verwijdering van het materiaal. Bedragen van vijfhonderd dollar zijn dan geen uitzondering, weet Steenland. Ook bij Leakserv moet betaald worden: 30 euro per verwijderd beeld, met een maximum van 200 euro per maand. Slachtoffers kunnen ook een abonnement nemen: Leakserv scant voortdurend en dient vervolgens ‘verwijder-verzoeken’ in bij de sites waar het materiaal gevonden wordt. Het verwijderen van de beelden is daarbij belangrijker dan de opsporing en vervolging van daders, aldus Steenland. Het internet is ‘een grote vergaarbak van ellende, zonder straffen, en wij zijn te klein om iets groots te kunnen betekenen’. Het nieuwe kabinet werkt overigens aan wetgeving op dit gebied. Het verspreiden van wraakporno moet als zelfstandig delict strafbaar moet worden gesteld.
Dag: 8 februari 2018
Sterke toename malafide webwinkels
Het LMIO constateert behalve een daling van het aantal aangiften, een toename van het aantal malafide webwinkels. Werd in 2016 nog 35 keer actie ondernomen tegen frauduleuze verkoopsites, in 2017 was dat maar liefst 438 keer. In de nep-winkels werden nep-artikelen verkocht, werden bestelde producten niet geleverd of werden illegaal aankopen gedaan met creditcardgegevens van argeloze klanten. De modus operandi zijn vaak dezelfde. Er zijn volledig nagemaakte websites die korte tijd online zijn om zoveel mogelijk geld binnen te halen, er zijn exacte kopieën van bestaande websites, vaak opgekochte vrijgekomen Nederlandse domeinnamen. Zo was er naast het echte Bcc.nl opeens een site op Bcc.com maar die had natuurlijk niks met de echte site te maken. In andere gevallen gebruikten fraudeurs een verlopen domeinnaam van bijvoorbeeld een bakker waarop ze vervolgens schoenen verkochten – dat zou toch moeten opvallen. In zulke zaken zijn vaak buitenlandse criminelen betrokken die lastig te traceren zijn, zegt LMIO-projectleider Gijs van der Linden. ‘Maar Nederlandse verdachten houden we zeker aan’.
Aantal aangiften internetoplichting daalt
Bij het Landelijk Meldpunt Internetoplichting (LMIO) zijn vorig jaar 38.343 aangiften binnengekomen , achtduizend minder dan in 2016. Slachtoffers gingen voor gemiddeld bijna tweehonderd euro het schip in. Van alle aangiftes, gemiddeld 105 per dag, werden er 5400 ingetrokken, bijvoorbeeld omdat de goederen alsnog geleverd werden; in 8700 gevallen was onduidelijk of er sprake was van civielrechtelijke wanprestatie of strafrechtelijke oplichting. Het LMIO deed in 2017 416 onderzoeken, naar in totaal 526 verdachten. Volgens teamleider Gijs van der Linden kunnen niet alle aangiften onderzocht worden. Zo zijn er vaak onvoldoende bruikbare sporen, is er een capaciteitstekort bij de politie en zijn de onderzoeken vaak complex en tijdrovend. De LMIO-onderzoeken hadden betrekking op 5426 aangiften. Van der Linden zegt tevreden te zijn over de daling van het aantal aangiften. ‘Natuurlijk is elke aangifte er één te veel, maar afgezet tegen de alsmaar stijgende handel en verkoop via e-commerce, mogen we niet ontevreden zijn’.
Engeland: Man veroordeeld voor aanslag-plan Gay Pride
In Engeland is een man veroordeeld voor het beramen van een aanslag tijdens een gay pride evenement. Ethan Stables (20) wilde met een machete inslaan op deelnemers aan deze optocht. Bewijs hiervoor werd onder meer gevonden op zijn computer: Stables googlede naar ‘killing spree’ en ‘how to make a chemical poison’. Opvallend genoeg zocht hij ook naar ‘what is prison like for a murderer’. Op facebook schreef hij verder over zijn plannen, maar ook dat hij zich schaamde omdat hij had ontdekt biseksueel te zijn. En op Whatsapp schreef hij dat zijn land ‘verkracht werd’ door moslims en joden. De politie kon net op tijd ingrijpen, in Stables’ slaapkamer bleek een nazi-vlag te hangen en onder het bed werden explosieven en messen gevonden. Hij is nu schuldig bevonden aan voorbereiding van een terroristische aanslag, doodsbedreiging en bezit van explosieven.
Frankrijk: Vier maanden cel plus boete voor beledigen politie op Facebook
Een man (36, uit Cagnes-sur-Mer) die op facebook politie-agenten te kijk zette en vergeleek met pluimvee, moet vier maanden celstraf uitzitten. De verdachte moet verder 500 euro schadevergoeding betalen aan elk van de drie agenten die hij beledigde toen ze een verkeerscontrole uitvoerden. Een foto van het trio verscheen in de facebook-groep waarin lokaties van snelheidsradars en verkeerscontroles worden gedeeld. De agenten deden aangifte waarna het OM in Grasse de zaak oppakte en vervolging instelde.
Jaar cel voor moderator kinderpornokanaal
De rechtbank in Den Bosch blijkt eind januari een man (52, uit Oss) te hebben veroordeeld tot twee jaar celstraf (één jaar voorwaardelijk) voor het bezit van ruim achthonderdduizend kinderpornografische afbeeldingen. De straf is lager dan het OM had geëist (dertig maanden, waarvan tien voorwaardelijk). De verdachte was naar eigen zeggen ‘operator’ van een kinderpornokanaal, maar niet pedofiel. ‘Ik ben slechts een obsessief verzamelaar’. Dat was hij gaan doen toen hij in 2015 zijn baan en vriendin kwijtraakte. Via allerlei chatkanalen werd hij uiteindelijk moderator, met als taak ‘de allerergste vormen’ van kinderporno van het kanaal te weren. Dat lukte niet bijster goed: de politie vond in zijn collectie zo’n veertigduizend foto’s van kinderen die op vergaande wijze misbruikt werden. (Brabants Dagblad, 27 januari 2018)
Cops in cyberspace 